Mam na imię...

Darkness_

Witam Cię, Gosio Tosio...
Vojtaz, a jednak...
Mnie to wcale nie przeszkadza(to jest pozdrawianie mnie):)
Zgadzam się z tobą, Gosio Tosio:P
Pozdrawiam!
Darkness_

Scale

Cóż sklamalabym jesli powiedzialabym ze jestem grzeczna dziewczynka i nigdy przenigdy sie za nikogo nie potrzywalam. A jako aniolek jakim notabede JESTEM
<sama sobie nie wierzy> klamac nie bede.JAk bylam jeszcze malym kurduplem ktory wycieral nos w rekaw to mialam rozne dzikie pomysly i chyba 1000 osobowosci. Ale przyszedl ten piekny dzien kiedy to zauwazylam na glowie ten pierwszy siwy wlos <ta, chyba sie przefarbowalas -moje sumienie> i wtedy moje zycie sie odmienilo XDDD poprostu nowy czlek sie ze mnie zrobil. Z reka na sercu <to ty masz serce?-znowu moje sumienie> teraz juz NIE klamie.Ach co ten czas robi z czlowiekiem

Orchidea

No cóż, chyba każdy czasem chciał być kimś innym i sprawdzić jak czuje sięinna osoba. Ja również miałam takie etapy, ale moi przyjaciele otworzyli mi oczy i pokazali, że nie zależnie jakie głupoty naopowiadam innym zawsze będę sobą. Pokazali mi również, że każdy człowiek jest cudowny, a ja nie stanowię wyjątku... Mój świta bez przyjaciół byłby przerażający :D

Scale

racja Orchid. ja bez moich kumpli i przyjaciolek dlugo bym nie pociagla. A raczej otaczajacy mnie ludzie by nie pociagneli. jak to jest ze za kazdym razem kiedy zaczne sie wydzierac na niewinnego dajmy nato 12 latka nagle pojawia sie przedemna grupa moich strozow vel. jak oni sie nazywaja przyjaciol. i tylko dlatego jeszcze nie pisali o mnie w gazetach jako o tej co podlozyla bombe w mieszkaniu swojej nauczycielki od chemii taaaak. zycie bez przyjaciol byloby pieklem XDDDD

Ruby

Ja zazwyczaj się nie podszywam za nikogo, ale dawno, dawno temu, podawałam się za Wstrętnego Kujona Geniusza. Ale potem me serduszko dopadły wyrzuty sumienia, że kogoś okłamałam i teraz podaję się tylko za siebie <kończy dramatycznym głosem>

Ruby

Amanda

Ja niemal zawsze jestem sobą. Przecież z informacji takich jak jestem Kasia, mam 16 lat, mieszkam w Smolnicy i mam 150 cm wzrostu mnie nie znajdziecie. Adres podaję osobą zaufanym i wybadanym. Mam znajomą jaką poznałam przez forum teraz gadam z nią często na gadu i mamy swoje adresy. Zawsze staram się mówić prawdę, ale jeśli ktoś zapyta mnie po miesiącu o ulubiony kolor to może się zdziwić kiedy podam mu inny. Zmieniam się, nie jakoś radykalnie ale zmieniam. Zmieniają się moje poglądy, spojrzenie na świat, upodobania. Zmieniają się też ludzie z jakimi się spotykam, więc nawet na dwóch forach mogą być sprzeczne informacje gdyż moje życie wciąż się toczy. Niektóre rzeczy dla odmiany nie zmieniają się nigdy.
Na czaty jakoś nie wchodziłam. Nigdy nie umiałam się połapać kto z kim i kiedy mówi. Nie miałam też nie wiem ilu osobowości, bo ja jestem jedna i tyle.
Rodzice wiedzą, z kim, kiedy, kto ma i zna moje dane osobowe. Wiedzą co czytam i jakoś im to nie przeszkadza. Może jest to wynikiem tego, że styczność ogólnie z książkami miałam od małego więc dość wcześniej przeszłam do poważniejszej literatury.
Nie nawet natykając się na „Zmowę dziewic” wiszącą na pulpicie i przeglądając ją nie miałam pogadanki a jedynie pytanie „To te małe dzieci się teraz takimi rzeczami podniecają? To gazetki z rozbieranymi panienkami/chłopakami wyszły już z mody?”. Potem było mnóstwo śmiechu. Nie na masową kontrolę i ograniczenia nie narzekam.

Pozdrawiam
Am

Pikanderka

Kłamstwo. Kiedyś skłamałam. Na forum. Takim jednym. Bolało. Naprawdę. Wtedy, kiedy to pisałam wcale o tym nie myślałam. A potem tak mnie to żarło gdzieś od środka. Straszne. To był jeszcze czas, kiedy przechodziłam swoją ewolucję internetową. Głupiutkie blogi zaczęłam zamieniać na fora, poznałam coś więcej niż portale. I wtedy skłamałam. Jejciu... jak mi to wtedy ciążyło. Nadal ciązy zresztą. Tylko, że kompletnie nie wiem jak się z tego wykaraskać. Przecież nie wejdę na ten temat i nie napisze "Tamto co napisałam ostatnio to kłamstwo. Nikt się nie obraza?". Och... od tamtej pory zawsze piszę prawdę na forum nawet na chatach. Bo jak napisała Amanda nikt nie rozpozna mnie wiedząc jak mam na imię i czy lubię truskawki.
A tak naprawdę: mam na imię Sylwia, mieszkam w Koniecpolu i tak, lubię truskawki. I co? Jakiś chętny pedofil chce mnie odnaleźć? Wątpie.

Scale

Amanda: taktak ludzie sie zmieniaja, jakby to powiedzieli moji rodziciele "tylko krowa nie zmienia pogladow"(ech....po takich tekstach moich szanownych rodzicow coraz bardziej sie zastanawiam jakim cudem jesstem ich dzieckiem)

ale ale! ja tutaj gadu gadu a sie teraz zorientowalam (niezly refleks nie ?), ze ja sie tu jeszcze tak wlasciwie to nie przedstawilam! a wiec:
<w tle slychac fanfary, podnosi sie kurtyna swiatla, fotoreporterzy juz czekaja i w blasku jupiterow pojawia sie tajemnicza S.>
witam Was!! nazwyam sie Marta mam lat 17 a pochodze z Warszawy. Mimo ze mam tak piekne i jakze oryginalne imie to na nie nie reaguje z prostej przyczyny ze nikt tak na mnie nie mowi -nawet rodzice mowia na mnie Dziuba(ale tego nie lubie...). Znajomi mowia na mnie Majdax- moje nazwisko.Czasami tez jestem nazywana Pumpkinem ze wzgledu na moja milosc do Pulp Fiction (ci co pgladali powinni wiedziec o co chodzi)a czasami Scalusiem. Jest jeszcze Novinka (moja bratnia dusza), ktora nazywa mni roznie zaczynajac od Słoneczka przez Słoninke a na Ciole konczac.

tak no to teraz sie przedstawilam poprawnie, A! no i lubie truskawki XXD

mameluc10

Mam na imie Łykasz i uwazam że to świetne imie nie zmieniłbym go na żadne inne ...

Tiili

No cóz mam na imie Kasia. Obrzydliwie pospolicie.

Ale i tak lubie jak sie do mnie zwracają "Kasiu" :) Szczególnie z ust facetów to ładnie brzmi. xD I dotychczas niestety prawie nikt sie tak do mnie nie zwracał. Wszyscy do mnie po przezwisku: Sikorka.Ikorka Sikra[nie cierpie tego!!] Ikra,a nawet Ikr XD
Dużo tego. Przez ostatnie 10 lat chyba z 3 osoby mówiły do mnie normalnie po imieniu.No i rodzina. Porazka
Ale teraz w liceum,niebo!! Nic tylko słysze: Kasiu,Kaśka,Kaś ;)
Bossko :)

Witaj w lubie, jam też Kasia. (; W klasie mówią do mnie najczęściej Kasia, ale też nierzadko Kasiunia, zwłaszcza jedna koleżanka. A jak się z kimś sprzeczam to Kaśka. :P I dla niektórych kolegów [patrz. Kamil] jestem Romanem, ale to już ze względu na nazwisko XP
Tak więc, [nie] martw się, nie jesteś sama.
Keja

karla

moja imie brzmi Karolina. i to wszystko co pisza o nim w słownikach to sie zgadza i nie zamienie go na inne dlatego mam tylko to jedne. Ostatnio, czyli od 4 lat polubiłam jak sie do mnie mówi Karol(k)a lub Karla stad ten nick

Wszystko dobrze, tylko spójrzcie się, jak brzmi pierwszy post tematu, kochani. (; To nie o imionach w sensie dosłownych rozmawiamy, lecz o naszej tożsamości w Internecie.
K.

paulaszczyg

ja staram się nie udawać nigdy i nie tworzyć swojej wymyślnej postaci:P staram sie zawsze ukazywać siebie taką jaka jestem naprawdę:) no może tam czasami zdarzało mi się coś poprzekręcać ale rzadko:) raczej staram się być sobą;)

sundew

Moje imie już gdzieś pisałam na tym forum, ale to nic. Na chrzcie mi dali tak totalnie
staroświecko (bo zgodnie z tradycją dostałam po babci) - Ludwika. No tak. Właściwie
to jestem z niego zadowolona (choć tragicznie brzmi). Jest unikatowe i ma jakiś taki fajny old school. Mr. Green

Pozdrawiam,
Lu

Kasia

Nie podaję się za kogoś, kim nie jestem, o czym w pewnym stopniu świadczy m.in. mój nick.
Jakoś nigdy nie miałam ochoty zmyślać na forach etc. Szczerze, to nie wiem po co. Jeśli komuś nie spodobają się moje poglądy, to i tak nic mi nie zrobi, bo nie zna żadnych moich danych.
Nie podaję moich danych osobom poznanym przez Internet. Wyjątek: 4 osobom, którym betuję teksty, podałam e-mail.
Kasia

Ata

Ja też znam twojego maila ^^. Ale wykorzystywać do złych celów nie zamierzam, nie bój sie :P.

Kasiu, a jakbys miała do kogoś niesamowicie duże zaufanie to też byś mu zadnych danych nie podała? Z tego forum np. ile to osób zna mój adres? No, sześć conajmniej... Może siedem... Ale jak my sie znamy tyle czasu, to czemu miałabym nie podać? Pfi. Nie boję się, że są jakimiś pedofilami, przez rok po prostu nie dąłoby rady udawać, a kartkę z wakacji zawsze miło dostać (;.

Am - to raczej nie kwestia tego, ze zaczęłaś szybko czytać (;. też zaczęłam szybko czytać, z poważnymi ksiażkami różnie bywa, ale już parę lat temu miałam na swoim koncie chociażby "Świat Zofii" Gaardnera, a reakcja rodziców, gdy natknęli się na "I believe..."... Well, szkoda gadać. Ale pogadanka była, oj, była.

Atuś

Kasia

Wiesz, Ato, prawdę mówiąc, to na żadnym forum jeszcze rok nie jestem, więc ciężko mi powiedzieć, co byłoby po roku znajomości.
Może po takim czasie rzeczywiście kilku osobom podałabym dane. Trudno powiedzieć.

*Olka*

Ja mam na imię Olka oczywiście..kiedyś myślałam, że to okropne imię bo pospolite i każdy tylko "Ola do pszedszkola" :), ale z wiekiem polubiłam je...Po pierwsze dla tego, że pełne imię to Aleksandra a to znaczy "obrońca ludzkości" i taka też jestem, zawsze wszystkich chcę chronić, przez co sama czuję się silniejsza,...
Po drugie w języku hiszpańskim Ola (tylko z taklim akcentem, coś jak "Ollla" :) ) to znaczy po prostu "cześć" takie serdeczne powitanie...To też pasuje.. I ten gorrrący hiszpański temperament !! :)

Kiedy nadejdzie ten piękny dzień, kiedy ludzie zaczną czytać choćby pierwszy piost tematu, albo chociaż jego pierwsze słowa, a nie sam tytuł? *marzy*

Arianna

Ja najczęściej jestem sobą...Tylko ostatnio, tak dla zwały chodzę na czaty, pod różnymi imionami, itp.
A tak to tylko, jaaa. xD

Pzdr. xDD