Kłopoty z rodzicami

Phoenix

Ja od kiedy zyję miałam problemy z rodzicami i dzięki Bogu, że juz sama mieszkam, bo bym się chyba wykończyła nerwowo. Ale nawet teraz macki stresu rodzinnego porafią mnie dosięgnąć, no cóż, chyba taki mój los...

Bywało, że się tak wściekłam, że zmieniłam nr tel. by nikt nie mógł się ze mną skontaktować a kilka razypogroziłam, że kiedyś wyjade, nie powiem gdzie i nie wróce, tak, że będą musieli mnie szukać w programie 997. Trochę się przerazili :] i bardzo dobrze bo trzeba wychowywac rodzinkę.

Ata

Łoł, to ja aż takich jazd nie miałam, zeby zmieniac numer telefonu, żeby mnie nie namierzyli ^^. Że tez już się de facto wyprowadziłam - to inna sprawa, ale jednak te stosunki z rodzicami miałam trochę łagodniejsze :P.

Chociaż wiecie co? Stwierdzam, że dwa tygodnie to zdecydowanie zbyt krótki czas na nieobecność w domu. Jak przyjeżdżam na weekend po dwóch tygodniach, to już są jakieś spięcia i w ogóle, a tak o, po trzech - jakoś przyjemniej nam sie żyje ;P.
Ups... Za dwa tygodnie święta, o cholera ;P... To będzie b. cieżkie do przeżycia ^^.

Phoenix

Nom, też jestem zdania że 2 tygodnie to za króti czas. Ja przyjeżdzam maksymalnie raz na miesiąc a standardowo co 3 miesiące (studiuję w innym mieście), wię przez większość czasu jest w miarę ok. Gorzej w wakacje, wtedy rodzinka jest nieunikniona kiedy muszę przebywać w tym samym mieście... o_O